కాపీ కొట్టి సంవత్సరం ఐయ్యింది...( బ్లాగులపై నా అభిప్రాయాలు )

2009 అక్టోబర్ లో నాకు ఉద్యోగం వచ్చింది. నా టేలంట్ గ్రగించేసారేమో వెంటనే పనులేవి అప్పజెప్పకుండా వాళ్ల పక్కన వీళ్ల పక్కన కూర్చొని వాళ్లు ఎలా చేస్తున్నారో చూడమని చెప్పారు. అలా చూస్తూ కూర్చోవడం వల్ల పని కన్నా ముందు నిద్ర వచ్చేది. ఆవిధంగా చక్కగా కళ్లు మూతలు పడుతుండగా నిద్రమత్తుతోనే పని నేర్చుకునేవాడిని.


మా కొలీగ్స్ లో మూర్తి అని ఒకరు బ్యాంక్ పనులు చూస్తుంటాడు. అతనికి వారంలో మూడు రోజులు బ్యాంక్ కి వెళ్లే పని ఉండేది. ఇంకేం దొరికింది ఛాన్స్ అనుకుని అతను వెళ్లినప్పుడల్లా అతని సిస్టం తీసుకుని కూడలి, జల్లెడ ఓపెన్ చేసి చూసేవాడిని.

నేను డిగ్రీ చదువుతున్నప్పుడే బ్లాగుల గురించి, బ్లాగుల సమూహాల గురించి చదివాను. ఆవిధంగా నేను మొట్టమొదట తెలుసుకున్న బ్లాగు సుజాత గారి " మనసులో మాట ". ఈ బ్లాగు అడ్రెస్ ని సెల్ లో సేవ్ చేసుకున్నాను. ఆ బ్లాగుని తరువాత ఎప్పుడో మావయ్య లేప్ టాప్ లో చూశాను.

కంపెనీలో జాయిన్ ఐయ్యాక తరచూ చూస్తుండడం వల్ల అన్నీ గుర్తుంచుకోవడం ప్రారంభమైంది. అలా నేను చూసిన మంచి బ్లాగులు... అంటే నాకు గుర్తున్నవి " స్వాతి చినుకులు ", " పరిమళం ". ఈ రెండు బ్లాగుల్లో ఉన్న పోస్టులన్నీ చదివేసాను. ఈ బ్లాగులే నన్ను ఓ బ్లాగు క్రియేట్ చేసుకునేలా చేసాయి. ఈ రెండు బ్లాగుల గురించి నా మొట్టమొదటి పోస్ట్ " సవ్వడి " లో రాసాను. చూడండి.

ఈ నా మొట్టమొదటొ పోస్ట్ గత సంవత్సరం డిసెంబర్ లో పెట్టాను. ఈ డిసెంబర్ కి ఒక సంవత్సరం నిండిపోయింది. అదన్నమాట విషయం..

ఇప్పుడు ఒకసారి నా టెంప్లేట్ ని పరిశీలించండి. అలాగే " పరిమళం " బ్లాగు టెంప్లేట్ గుర్తు తెచ్చుకోండి. అదే చేత్తో నా ప్రొఫైల్ చూడండి. ఇప్పుడు పరిమళ గారి ప్రొఫైల్ చూడండి. చూశారా... మక్కీకి మక్కీ కాపీ కొట్టినట్లు అనిపించట్లేదు. ఆ గ్రీన్ కలర్, జిల్లా గురించి ప్రస్థావన అంతా కాపీనే! అందుకే కాపీ కొట్టి సంవత్సరం ఐంది అని చెప్తున్నాను. ఎంత ధైర్యంగా చెప్తున్నానో చూసారా కాపీ కొట్టానని..:)

బ్లాగులపై నా అభిప్రాయాలు

ముందుగా మా జిల్లాకు చెందిన బ్లాగర్ల గురించి చెప్తాను.

ఏటిగట్టు

ఏటిగట్టు ఎలా ఐతే చల్లనిగాలితో ప్రశాంతంగా హాయిగా ఉంటుందో శేఖర్ చెప్పే విషయాలు అలాగే హాయిగా చదివిస్తాయి. మురళి గారు చాలా చక్కగా పరిచయం చేసారు. ఇక్కడ చదవండి.

శేఖర్ రాసిన టపాల్లో నాకు బాగా నచ్చినది " బ్రతికుండాగా నీ పిలుపులు నేను విన్నా..! " అని తను రాసిన టపా! ఈ పాటపై తన ఊహ చాలా బాగుంది. సాధారణంగా ఏవైనా పాట విన్నప్పుడు అప్పటికి ఆ సినిమా రిలీజ్ కాకపోతే ఇలా ఉండొచ్చు అలా ఉండొచ్చు అని ఊహించుకుంటాం. ఆ పాట చూశాక మనం ఊహించుకున్నదానికంటే బాగుంటే బాగుందని లేకపోతే లేదని అనుకుంటాం. అంతేకాని ఆ పాటని మరో విధంగా ఊహించలేం.

కాని శేఖర్ ఈ పాటని చాలా అందంగా ఊహించాడు. సినిమా రిలీజైన ఎన్నో రోజుల తరువాత ఒక పాటని ఈవిధంగా ఊహించగలగడం నాకైతే చాలా ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది. తన ఊహాశక్తి సూపర్! తనో మంచి భావకుడని కూడా అర్థమైంది. ఐ లైక్ హిమ్.

Free Hugs

ఫ్రీ హగ్స్... ఈ పేరులోనే భావుకత కనీకనిపించకుండా అల్లరి చేస్తున్నట్లుంటుంది. ఇందులో కొన్ని పోస్ట్ లు చదువుతుంటే ఆ భావుకతే వచ్చి హగ్ చేసుకున్న భావం కలుగుతుంది. ఈ బ్లాగుకి మురళి గారి పరిచయం చదవండి.

తను రాసిన ఇన్నర్ డైమన్షన్స్ లో షి స్పీక్స్ కాని అమ్మకు పూలు పూచాయి కాని చదివినప్పుడు తను అన్ కండీషనల్ గా ప్రేమించిగల వ్యక్తి అని తనో స్వాప్నికుడు అని అర్థమైంది.



ఇప్పుడు బ్లాగుపేర్లలో నాకు నచ్చినవి చెప్తాను వినండి. అన్ని పేర్లు మంచివే! కాని ఈ పేర్లలోనే అత్యుత్తమమైనవి తీస్తే నేను మొదతి ర్యాంక్ ఇచ్చేది ఈ పేరుకు. అది " వెన్నెల సంతకం " ఈ పేరు చాలా నచ్చింది. ఈ పేరుకి ఆవిడ ఇచ్చిన నిర్వచనం ఇది.. << ప్రకృతి నాకు స్ఫూర్తి... అమ్మ నాకు ఆదర్శం... సంగీతం నా జీవన రాగం... నృత్యం నా జీవిత గమనం... కవిత్వం నా మనోగతం.... ఆత్మవిశ్వాసం నా బలం... ప్రేమ నా మతం... స్నేహం నా అభిమతం... వెరసి... నేను చేస్తోన్న వెన్నెల సంతకం... >> కాని నాకా పేరు చూడగానే ఓ ఊహ నా కళ్లముందు మెదులుతుంది..... " పెద్ద నందనవనం... ఎటు చూసినా పూరెమ్మలే... విరగబూసిన వెన్నెలలో... హేమంత సరాగంలా వీస్తున్న గాలిలో ఓ అబ్బాయి ఓ అమ్మాయి ఒకరి చేయి ఒకరు పట్టుకుని చెప్పుకున్న బాసలే వెరసి వెన్నెల సంతకం ". ఈ బ్లాగుని ఫాలో అవడానికి సగం కారణం ఈ పేరే!

బ్లాగుపేర్లలో నాకు నచ్చిన రెండో పేరు " మంచు పల్లకీ ". మంచుతో పల్లకీ ఏమిటో నాకర్థం కాదు. కాని ఇట్ ఈజ్ నైస్ నేమ్.



ఇప్పుడు నాకు నచ్చిన టపాలు చెప్తాను వినండి. ఉత్తమ చిత్రం లాగా ఉత్తమ టపా లింద ఈ పోస్ట్ కి ఇస్తున్నా... ఈ పోస్ట్ మధురవాణి బ్లాగులో ఉంది. ఇప్పటివరకూ ఎన్ని టపాలు చూసానో తెలీదు కాని ఈ టపా నచ్చినంతగా ఏదీ నచ్చలేదు. ఈ టపా పేరు " చందమామతో ఊసులు ".

మధురవాణి బ్లాగు గురించి పరిచయం చేస్తూ మురళి గారు ఇలా అన్నారు. << ఆ బ్లాగు లో టపాలు చదువుతూ ఉంటే రోజూ మన కళ్ళెదురుగా తిరిగే పక్కింటి అమ్మాయి గలగలా చెబుతున్న కబుర్లు వింటున్నట్టుగా ఉంటుంది. >> ఇది చదివిన తరువాత మధు పోస్టులు కొన్ని చదివినప్పుడు " నిజంగానే ఈ అమ్మాయి మన పక్కింట్లో ఉంటే ఎంత బాగుండేది. " అని అనిపించింది.:)

ఉత్తమ ద్వితీయ టపా కింద కృష్ణ గీతం లో ఉన్న ఈ టపాకి ఇస్తున్నాను. " ఆవలి అంచుకు మొదటి అడుగున కృష్ణయ్యకు సమర్పణలతో " అన్న పేరుతో ఉన్న ఈ టపా నాకు నచ్చిన మరో మంచి టపా. ఈ పోస్ట్ చదువుతుంటే కళ్లు తడి ఐయ్యాయి. గ్రేట్ పోస్ట్..!

ఇప్పటివరకూ మూడువేలకు పైగా కామెంట్లను చదివి ఉంటాను. వీటిలో ది బెస్ట్ కామెంట్ ఏది అని ఆలోచిస్తే.... ఈ టపాకే పరిమళ గారు పెట్టిన కామెంట్ కు ఇస్తున్నా! పరిమళ గరి కామెంట్ ఇది... <<<< ఇదో అద్భుతం .........మాటల్లేవంతే....దాదాపు టపా చదివిన పావుగంటకు కామెంట్ రాస్తున్నా ...భావన గారు , మీబ్లాగ్ కృష్ణ గీతం ఐతే ...మీరు కృష్ణ మానస !! >>>> సో పరిమళ గారి అండదండలతో భావన గారి పేరును " కృష్ణ మానస " గా మార్చేస్తున్నాను.:)

కామెంట్లలో నెంబర్ టూ దేనికి ఇవ్వట్లేదు.

ఇప్పుడు నేను మేచింగ్ బ్లాగులు గురించి చెప్తాను వినండి. బెస్ట్ మేచింగ్ అవార్డ్ అన్నమాట ఇది. అంటే బ్లాగు పేరు - బ్లాగు టెంప్లేట్ - బ్లాగులో పెట్టిన ఫొటో కలయికలో ఏ బ్లాగు బాగుందో చెప్తానన్నమాట. విచిత్రమేంటంటే ఈ కేటగిరిలో కూడా మొదటి రెండు మధురవాణి, కృష్ణ గీతం బ్లాగులే దక్కించుకున్నాయి.

మొదటి స్థానం మధురవాణి బ్లాగుకే ఇద్దామనుకున్నాను. కాని తను రీసెంట్ గా ఫొటో మార్చింది. మధురవాణి పేరులో ఉన్న స్వీట్ నెస్ ఇప్పుడున్న ఫొటోలో లేదు. తను ముందు పెట్టిన ఫొటోలో కనిపించేది. తన బ్లాగు చూసిన ప్రతీసారి ఆ ఫొటోని చూసేవాడిని. ఆ టెంప్లేట్ కూడా బాగుంటుంది. ఆవిధంగా మొదటి స్థానం ఇద్దామనుకున్నాను. కాని ఫొటో మార్చేయడం వల్ల మొదటి స్థానం కృష్ణ గీతం కు ఇస్తున్నాను.

రెండో స్థానం : మధురవాణి

మూడో స్థానం : కొత్త పాళీ

నాల్గో స్థానం : నెమలి కన్ను


కొత్త పాళీ

నాకు కొత్తపాళీ గారు ఎంత ఇష్టమంటే అంత ఇష్టం. బ్లాగ్లోకంలో ఎవరికీ ఏ సందేహం వచ్చినా కొత్తపాళీ గారి దగ్గరి నుండి సమాధానం వస్తుంది. కొత్తపాళీ గారికి తెలియినది లేదనుకుంటాను. ఈ బ్లాగులో ఉన్న తెలుగు పాఠాలన్నీ ప్రింట్ తీసుకుని దాచుకోవాలని ఉంది.

మీకు మంచి పుస్తకాలు చదవాలనుకుంటే ఈ పోస్ట్ చూడండి. మాయా దుప్పట్లు అంటూ రాసిన ఈ పోస్ట్ నచ్చింది. వీటిలో కొనాల్సినవి చాలా ఉన్నాయి.

నెమలి కన్ను

మురళి గారు పరిచయాలు ఎంత బాగా రాస్తారో...! అతని పరిచయాలు ముఖ్యంగా బ్లాగర్ల గురించి రాసినవి ఎక్సలెంట్ ప్లస్ ప్లస్ అన్నమాట. మురళి గారు అందరికీ ఇష్టమైన బ్లాగర్.

పరిమళం

ఈ బ్లాగు గురించి కొత్తగా చెప్పడానికేం లేదు. ఒకే ఒక్క విషయం చెప్పాలి. అదేంటంటే ఈ బ్లాగు వల్లే నేను బ్లాగులను ఫాలో అవడం ప్రారంభించాను.

నేను బ్లాగు క్రియేట్ చేసుకున్నప్పుడు ఓ ఆరు బ్లాగుల్లో ఫాలోయర్ గా జాయిన్ ఐయ్యాను. తరువాత డేష్ బోర్డ్ చూస్తే అవన్నీ కనిపిస్తున్నాయి. నేను ఆశ్చర్యపోయి " నా బ్లాగులో వేరే బ్లాగులా.... ఎంత అవమానం ఎంత అవమానం " అనుకుని అన్ని బ్లాగుల్లో అన్ ఫాలో ఐపోయాను..:):)

ఆ తరువాత పరిమళగారు పెట్టిన " ఆత్మహత్యలెందుకు? " పోస్ట్ చదివాక ఈ బ్లాగుని ఫాలో అవడం చేసాను. అలా అలా ఇప్పుడు 31 బ్లాగులను ఫాలో అవుతున్నాను. దీనికి మన మధురవాణి స్పూర్తి!

జాజిపూలు

తనివితారా నవ్వాలన్నా... కడుపు చెక్కలయ్యేలా నవ్వాలన్నా జాజిపూలనే చూడలి. నేను అన్ని పోస్టులు చదివిన మూడో బ్లాగు ఇది.

ఈ బ్లాగులో నాకో చిన్న లోపం కనిపించింది. అది బ్లాగులో పెట్టిన ఫొటో! ఆ ఫొటో కూడా బాగుంది. కాని మన తెలుగుదనం లేదు. నేస్తం గారి కబుర్లతో మేచ్ అవ్వట్లేదు. ఇంకా మంచి ఫొటో పెడితే బాగుండేది అని అనిపించింది.

నేను బ్లాగ్లోకంలోకి వచ్చిన తరువాతే ఫేమస్ బ్లాగులన్నీ పేపర్ లో వచ్చాయి. పరిమళం, మానస వీణ, ఏటి గట్టు, నెమలి కన్ను, మధురవాణి.. ఇలా అన్నీ వచ్చాయి. మన జాజిపూలు కూడా రావాలి అనుకుని రూమ్ లో పెన్ను, పుస్తకం తీసుకుని కూర్చున్నాను. ఓ పావుగంట కూర్చుని ఒక అక్షరం కూడా రాయకుండా మనవల్ల కాదులే అని వదిలేసాను. ఐనా ఏమని రాస్తాం చెప్పండి. మొత్తం మూడొంతుల పోస్టుల గురించి రాయాలి. కరక్టే కదా!

జాజిపూలు గురించి వేరేగా చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు కదండి! బ్లాగ్లోకంలోకి వచ్చిన వాళ్లకి ఈ బ్లాగు గురించి తెలియకుండా ఉండదు. తెలిసాక ఫాలో అవకుండా ఉండరు..:) ఈ బ్లాగులో ఓ పది పదిహేను పోస్టులు బాగా నచ్చినవి ఉన్నాయి. అందుకే దేని గురించి చెప్పట్లేదు..:):)

ఈ బ్లాగులో మొదటి కామెంట్ పెట్టాలన్న కోరిక తీరలేదు..:)

పద్మార్పిత

నన్ను బ్లాగ్లోకంలోకి సాదరంగా ఆహ్వానించిన మొదటి వ్యక్తి. నా బ్లాగులో మొదటి కామెంట్ పెట్టింది తనే అన్నమాట. కవితలు, బొమ్మలు మల్టీ టేలెంటడ్ అమ్మాయి. నాకు నచ్చిన విషయమేంటంటే... జీవిత సత్యాల గురించి వేదాంతం గురించి ప్రేమ గురించి కవితలు రాసేస్తుండండం. అర్థం కాని విశ్హయం కూడా ఇదే..:)





మాయాశశిరేఖ

ఈ పేరు చూడగానే మాయా బజార్ సినిమానే ఎక్కువగా గుర్తు వస్తుంటుంది..:) మరో తెలివైన బ్లాగర్ మన సౌమ్య. తను రాసిన " చెక్కిన చేతులకు జోహార్లు " పోస్టుల సిరీస్ నాకు బాగా నచ్చాయి. తన పేరు గురించి వివరిస్తూ రాసిన టపా కూడా నచ్చింది.



మనసులో మట


నాకు మొట్టమొదట తెలిసిన బ్లాగు ఇది. ఈ బ్లాగు చిరునామా మాత్రం ఇప్పటకీ గుర్తు లేదు. డేష్ బోర్డ్ లో చూసుకోవడమే..:)


సుజాత గారి గురించి ముందు నాకు తెలీదు. మనలాంటివారే అనుకున్నాను. ఆవిడ పెద్ద పెద్దవాళ్లని ఇంటర్ వ్యూ చేయడం పేపర్లో చూశాక గొప్పవారని అర్థమైంది. ఇంకా " తెలుగుబాటలో తెలుగుకై నడుద్దాం " అని ఒక పెద్ద కార్యక్రమాన్ని విజయవంతం చేసాక ఆవిడకు పెద్ద అభిమానినైపోయాను..:)



జ్యోతి


జ్యోతి గారంటే నాకు భలే ఇష్టం. పది బ్లాగులను నిర్వహిస్తున్నారు. " బ్లాగు గురువు " గా అందరికీ సలహాలు ఇస్తుంటారు. ముఖ్యంగా " ఆముక్తమాల్యద " కు ఫాన్ ని ఐపోయాను.



మానస వీణ


భావుకతకి కేరాఫ్ అడ్రెస్ ఈ బ్లాగు. ఇంకా చెప్పాలంటే భావుకతనే అందంగా ముస్తాబు చేసి తన బ్లాగుకి అలంకారంగా పెట్టుకున్నారు మన నిషిగంధ గారు.



ఈవిడకి ఓ విషయం చెప్పాలి. ఈవిడ రాసిన " ఊసులాడే ఒక జాబిలట " ప్రింట్ తీసుకుని చదివాను. చదివి ఆరు నెలలు దాటిపోయింది కాని ఇంకా చెప్పలేదు. నాకు బాగా నచ్చింది. ఈ కథని మా అమ్మగారికి ఇచ్చాను. మా అమ్మగారికైతే ఇంకా నచ్చింది. " ఉత్తరాల్లోనే వాళ్ల కుటుంబాల పరిచయం , ఏకంగా ఊర్ల పరిచయం చాలా బాగుందిరా! " అన్నారు. మాకు చాలా బాగా నచ్చేసింది.



నిషిగంధ గారు, నేస్తం గారు, కొత్త పాళీ గారు, జ్యోతి గారు, శ్రీ లలిత గారు, సౌమ్య.... వీళ్లు రాసిన కామెంట్లను 90% మిస్ అవను. ఆ పోస్టులు చదివినా చదవకపోయినా, మిగతా కామెంట్లు చదివినా చదవకపోయినా, అసలీ కామెంట్లు ఎందుకు చదవాలో అర్థం కాకపోయినా చదవడం ఐతే చేస్తాను..:)



శ్రీ లలత


ఈవిడ కామెంట్లు చూసే ఈ బ్లాగును ఫాలో అవడం ప్రారంభించాను. మరో మంచి బ్లాగర్. వాన గురించి, కృష్ణుడు గురించి ఎంత బాగా రాసారో చెప్పలేను. ఈవిడ రాసిన " నా ఎంకి పాట " చాలా నచ్చింది.



తూర్పు-పడమర


ఒక బ్లాగుని ఏమాత్రం చూడకుండా... అంటే వాళ్ల పోస్టులు ఒకటి కూడా చదవకుండా ఫాలో అవుతున్న బ్లాగు ఇదొక్కటే. " యమకూపం " నవల గురించి సుజాత గారు పరిచయం చేసినప్పుడు తెలిసిన ఓ విషయం వల్ల వెంటనే అనుసరించడం ప్రారంభిచాను. యమకూపం రచయిత రెంటాల గోపాల కృష్ణ గారు కల్పన గారికి నాన్నగారు అని తెలిసిన వెంటనే ముందు వెనుక ఆలోచించకుండా ఫాలో ఐపోయానన్నమాట. అదీ విషయం..:)



దిరిసెన పుష్పాలు, కృష్ణప్రియ డైరీ... నాకు తెలియని ఎన్నో విషయాలను తెలియజేస్తున్న మంచి బ్లాగులు.



ఎదసడి, నా స్పందన, మనసు పలికే, జాజిమల్లి.... ఫైన్ బ్లాగ్స్.


పై అభిప్రాయాలలో సగం నేను బ్లాగు క్రియేట్ చేసుకుంటున్నప్పుడు... అన్నీ చూసినప్పుడు కలిగినవే!


నేను ఇంతవరకూ బ్లాగులో నేను రాసిన కథల గురించి గాని రాయబోయే కథల గురించి కాని చెప్పలేదు. మొదటసారి చెప్పాలని అనిపిస్తుంది. కాబట్టి ఓ కథలో జరిగే సన్నివేశాన్ని చెప్తున్నాను వినండి.
----------------------------------------------------

శశి నవ్వుతూ కారు దిగి డోర్ వేస్తూ " దిగు " అన్నాడు శిరీషతో! శిరీష అలాగే చూస్తూ " ఆ నవ్వుకి అర్థమేమిటబ్బా.. " అనుకుంది. " నేనే ప్రపోజ్ చేసానని అనుకుంటున్నాడేమో... అస్సలు కాదు. " అనుకుని కారు దిగి శశి ఎదురుగా నిల్చుంది.  

" నేనంటే ఇష్టమా... " నవ్వుతూ కాస్త ఆలోచిస్తూనే అడిగాడు.

" ఊ... " అని చెప్పి " నాదో కోరిక.... " అంది. స్నేహితులతో ఎలా మాట్లాడుతామో అలాగే అడిగింది.

" చెప్పు " కుతూహలంగా అన్నాడు.

" వెంటనే పెళ్లి చేసుకుందాం! " అంది. శశి విస్మయంగా చూశాడు. " ఇష్టమే అని చెప్పి క్షణం కూడా కాలేదు. అంతలోనే పెళ్లా.. " అన్నది తన సందేహం.

శిరీష నవ్వి " ఏ క్షణంలోనైనా నీపై ప్రేమ పుట్టొచ్చు. ఆ ప్రేమను నేను ఆస్వాదించే సమయానికి అంటే నా ప్రేమ వికసించే సమయానికి..... " ఓ క్షణం ఆగి " నాకంటూ ఏ హద్దులు ఉండకూడదు. " అని తన దోసిళ్లను చూపించి తనకి దగ్గరగా తెచ్చుకుని " ప్రేమను నేను చేతుల్లోకి తీసుకునేసరికి నాకున్న హద్దులు చెరిగిపోవాలి "  అంది. తరువాత చేతులు కట్టుకుని " ప్రేమించిన రెండు సంవత్సరాలకో మూడు సంవత్సరాలకో పెళ్లి చేసుకోవడం ఇష్టం లేదు. అప్పటికి ప్రేమ సుగంధాలు కొంతైనా చెదిరిపోతాయి. అలాగే పెళ్లి చేసుకున్నాక పుట్టే ప్రేమ కూడా ఇష్టం లేదు. భార్యగా పుట్టే ప్రేమను తరువాత ఆహ్వానిస్తాను. " అని ముగించింది.

తను చెప్పింది అర్థమౌతుండగా శశి పెదవులు విచ్చుకున్నాయి. తన నవ్వు చూసి శిరీష చెప్పింది. " When love is real, you don't get over it at all, it stays with you forever, expanding your heart and enabling you to love others more deeply. Love is a gift child, a grace. "

శశి నెమ్మదిగా తల ఆడించి " అర్థం కూడా చెప్పు. నాకు తెలిసీ ఆ లైన్లు ప్రత్యేక సందర్భంలో వాడినవి. సరైన అర్థం అది చదివినవాళ్లకే తెలుస్తుంది. " అన్నాడు.

అది నిజమో కాదో తెలీదు కాని అర్థం తెలుసు కాబట్టి చెప్పింది. " నిజమైన ప్రేమ ఎప్పుడూ ముగిసిపోదు మరియు అది ఎప్పుడు నిన్ను వదలదు. అంతే కాకుండా అది నీ మనస్తత్వం తెలుసుకుని ఇంకా ఎక్కువమందిచే అతిగా ప్రేమించబడుతుంది. " అని శశి కళ్లలోకి చూసింది.

శశి నవ్వుతూ " హ్మ్... " అంటూ తన నుదురుతో శిరీష నుదురుపై నెమ్మదిగా తట్టాడు. నువ్వు వెళ్లి కూర్చో! నేను వాళ్లకి థాంక్స్ చెప్పి వస్తాను. " అని వెళ్లాడు. శిరీష నవ్వుతూ తల దించేసింది. ఆ నవ్వులో చిన్న సిగ్గు. అది చూసి నవ్వుతూ వెళ్లాడు శశి. 

--------------------------------------------------

పై కథకి ఇంకా పేరు పెట్టలేదు. ఇది జర్నీ బేస్డ్ లవ్ స్టోరి. ఇంతకన్నా ఎక్కువ చెప్పకూడదు.


చివరగా ఒక్క నిజం చెప్పేస్తాను వినండి. ఈ బ్లాగింగ్ వల్ల నా టైమ్ బాగా వేస్ట్ అవుతోంది. పెద్ద టపాలు పెట్టేముందు ప్రతీసారి ఓ మూడు నాలుగు రోజులు నిద్ర కూడా ఉండట్లేదు. కాబట్టి బ్లాగింగ్ మానేస్తున్నాను.
ఓ ఐదు సంవత్సరాల తరువాత మళ్లీ ప్రారంభిస్తాను. అంతవతరకూ బై మిత్రుల్లారా!

అందరికీ ధన్యవాదాలు. బ్లాగు మిత్రులకు, ఎగ్రిగేటర్లు నిర్వహిస్తున్నవారికి ఇంకా నా బ్లాగులో కామెంట్ పెట్టినవారికి పేరు పేరున మనస్పూర్తిగా ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటున్నాను.

Today's Special

ఈ బొమ్మలను చూశాక ఈరోజు ప్రత్యేకతేంటో మీకు అర్థమైందా... అర్థం కాలేదు కదా! ఐతే మీ బుఱ్ఱలు సరిగ్గానే పని చేస్తున్నయి..:)

ఈరోజుకొక ప్రత్యేకత ఉంది. ఏంటంటే.... 12-11-10. ఈ నెంబర్లను చూడండి. ఒకొటికొకటి తగ్గుతూ వచ్చాయి. ఇదే ఈరోజు ప్రత్యేకత. అదేనండి మన డేట్..:) ఇలా వంద సంవత్సరాలకు ఒకసారే వస్తుంది..:) సో ఇదే ప్రత్యేకత.:)

ఇంత గొప్ప విషయం కనిపెట్టిన నాకు వెంటనే ఓ గ్రామి అవార్డ్, ఓ ఆస్కార్ అవార్ద్, ఇంకా ఎన్ని రకాల అవార్డులున్నాయో అన్నీ ఇచ్చేయండి. అదే చేత్తో ఓ భారత రత్న, ఓ ప్రపంచ రత్న ఇచ్చేస్తే... ఇలాగే నిరంతరంగా ప్రయోగాలు చేస్తూ గొప్ప నిజాలు కనిపెట్టేస్తూ ప్రపంచానికి తెలియజేస్తానని ప్రమాణం చేసి చెప్తున్నాను..:):)

దీపావళి శుభాకాంక్షలు...

మీకు మీ కుటుంబసభ్యులకు కూడా దీపావళి శుభాకాంక్షలు...

                                 మీకోసమే ఈ మిఠాయిలు...

ఆరంభం అదిరింది

కామన్వెల్త్ ప్రారంభ వేడుకలు చాలా నచ్చాయి. ఒక్క ముక్కలో చెప్తాను వినండి… మూడు గంటల కార్యక్రమాలలో " భారతీయత "ను చక్కగా ఆవిష్కరించారు.

ఇక విశేషాలు ఏంటంటే… ౧. పతంజలి యోగ ౨. నాట్య కళల ప్రదర్శన. ( కూచిపూడి, కథక్, ఒడిస్సి మొ. ). ౩. ఐదువేల ఏళ్ల భారత ప్రయాణం. ఇంకా చిన్న పిల్లలతో కూడిన హరి హరన్ " స్వాగతం " పాట. మొట్టమొదట ప్రారంభమైన డప్పులతో కూడిన ప్రదర్శన... నాకు ఇవి బాగా నచ్చాయి.

హైలెట్ ఏంటంటే భారత బృందం ప్రవేశించినప్పుడు ప్రేక్షకులు చప్పట్లతో ఘన స్వాగతం పలుకగా... కొన్ని నిమషాల్లో రాష్ట్రపతి దంపతులు, ప్రధాని దంపతులు, చార్లెస్ దంపతులు నిల్చొని చప్పట్లు కొట్టి స్వాగతం పలికారు.

ఇప్పుడు ఆ పొటోలు చూడండి.

పుట్టిన రోజులు - సంఖ్యాశాస్త్రం ( తెలుగులో చెప్పాలంటే న్యూమరాలజి )

కంగారుపడకండి. నాకు తెలిసింది ఒకే ఒక్క విషయం.. నిర్భయంగా చదివేయండి. మీరు భయపడకుండా ఉండడానికి ముందు కొంత సోది చెప్తాలే. సరేనా!

నేను డిగ్రీ చదువుతుండగా ఒకరోజున ఉదయమే మా ఎకౌంట్స్ సార్ వచ్చి " ఈరోజు శాస్త్రి( మా కాలేజ్ డైరెక్టర్ )గారి పుట్టినరోజు. వెళ్లి విష్ చేయండి. " అని చెప్పి వెళ్లిపోయారు. మా కాలేజ్ మేనేజ్మెంట్ అంతా శాస్త్రి గారే చూసుకుంటారు. అంతే కాకుండా మా బి.కామ్ క్లాస్ తో సార్ చాలా క్లోజ్. అందుకే క్లాసు మొత్తం బయలుదేరాం. ఎప్పుడు క్లాస్ ఎగ్గొడదామా అని ఎదురు చూసే మేము వెంటనే బయలుదేరాం. సార్ గదిలోకి వెళ్లి అందరూ విష్ చేస్తున్నారు. " Happy Birth Day To You... " అని ఒకరు " Many Happy Returns of The Day " అని ఒకరు విష్ చేస్తున్నారు.

అప్పట్లో తెలుగు భాషని బతికిస్తున్నది.. పెంచి పోషిస్తుంది.. ఉద్ధరిస్తుంది నేను ఒక్కడినే అని గట్టిగా ఫీలైపోయేవాడిని. మరి తెలుగు భాషా ధురందరడునైన( దీనికి అర్థం మాత్రం అడగొద్దు. తెలీదు. ) నేను తెలుగులోనే చెప్పాలి కదా! అందుకే " పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు " అని షేక్ హేండ్ ఇచ్చాను. మా సార్ " తెలుగు... " అంటూ సంబరపడిపోయి.. నాకు షేక్ హేండ్ ఇచ్చి అలా నా చెయ్యి పట్టుకుని తన పక్కకు లాగి... అక్కడ ఉన్నంతసేపు నా భుజం పట్టుకునే మాట్లాడారు.

అదే రోజు మధ్యాహ్నం మా కంప్యూటర్స్ సార్ అనిల్ వచ్చారు. ఎలాగో గుర్తు లేదు కాని శాస్త్రి సార్ పుట్టినరోజు గురించి చర్చ వచ్చింది. మా ప్రెండ్ నన్ను చూపించి " అందరూ ఇంగ్లీష్ లో విష్ చేస్తే తను మాత్రం తెలుగులో విష్ చేసాడు సార్! " అంది. దానికి మా సార్ " తెలుగులోనా... " అంటూ సందిగ్ధంలో పడ్డారు. " ఏమన్నావు " అని ఆలోచిస్తూ " జన్మ.... దిన.... శుభాకాంక్షలు అన్నావా.... " అని విడగొడుతూ అడిగారు. అంత కష్టపడ్డావా అన్నట్లుగా అడిగారు. " లేదు సార్! పుట్టిన రోజు శుభాంకాంక్షలు అన్నాను. " అని చెప్తే " ఔను కదా! ఇది కూడా చెప్పొచ్చు " అన్నారు. అలా మా చర్చ సాగుతుండగా.. మాలో ఎవరమో " మీ పుట్టినరోజు ఎప్పుడు సార్! " అని అడిగాం. సార్ చెప్పారు. విచిత్రం... సార్, నేను ఒకేరోజు పుట్టాం.

ఈవిధంగా నా పుట్టినరోజు నాడే మరొకరిది... నాకు తెలిసి పరిచయం కూడా ఉన్న వ్యక్తిది అవ్వడం గుర్తుంచుకోదగ్గ విషయమే! నాకు తెలిసి పరిచయం లేని మరో అమ్మాయి.. మా ప్రెండ్ వివేక్ వాళ్ల మరదలు స్వాతి పుట్టినరోజు కూడా అదే రోజు. ఆవిధంగా నాకు ఇద్దరు తెలుసు. " ఓస్ ఇంతేనా... మాకు ఇంకా ఎక్కువ మంది తెలుసు " అంటారా... ఐతే ష్.. గప్ చుప్.. అంతే! నాకేం తెలీదు.

ఇప్పుడు కొన్ని నెలల్లో పుట్టిన వారి గురించి... నేను కనిపెట్టిన నిజాలు చెప్తాను. వినండి.

ఆగస్ట్ 4 న ఒక ప్రెండ్, 15న నా ప్రెండ్ కమ్ రూమ్ మేట్ 17న మా అక్క పుట్టారు. వీళ్లకి విపరీతమైన సహనం. ఎప్పుడూ కూల్ గా ఉంటారు. వీళ్లని చూసాక ఆగస్ట్ లో పుట్టినవారంతా ప్రశాంతంగా ఉంటారని ఫిక్స్ ఐపోయాను.

జూన్ 3న మా మావయ్య 12న ఒక ప్రెండ్ 30న మరో ప్రెండ్ పుట్టారు. వీళ్లకి పరిపక్వత(మెచ్యూరిటీ) ఎక్కువ. అంతే కాకుండా వీళ్లు నవ్విస్తారు. మనకు లేనివివే!

ఫిబ్రవరిలో మా తమ్ముడు, మరో తమ్ముడు( పిన్ని కొడుకు ), మరో ఇద్దరు చెలెళ్ళు( పిన్ని కూతుర్లు ) ఇంకా మా తల్లిగారు పుట్టారు. మాతల్లిగారు గురించి తెలుసుకోవాలంటే ఇక్కడ చూడండి. వీళ్లు బుద్ధిమంతులు. ఎంత బుద్ధి అంటే అంత బుద్ధి... మరి నేను చెప్పలేను. " అంటే పై నెలల్లో పుట్టినవాళ్లు బుద్ధిమంతులు కారా " అని అడుగుతారేమో... మీరిలా మధ్యలో అడిగితే నాకు తెలిసిన ఆ ఒక్క విషయం చెప్పను. అన్నా... ముందు నేను చెప్పేది వినండి.

అసలు సంగతి ఏంటంటే ఆగస్ట్ లో పుట్టినవాళ్లకి పరిపక్వత ఉంది. బుద్ధి ఉంది. జూన్ లో పుట్టిన వాళ్లకి సహనం ఉంది. బుద్ధి ఉంది. ( ఎటొచ్చి ఫిబ్రవరిలో పుట్టినవాళ్లకే మిగతా గుణాలు ఉన్నాయో లేవో తెలీదు ). ఇంకా స్పష్టంగా చెప్పాలంటే నేను కనిపెట్టిన నిజాలు దేనికీ పనికిరావు. ఇది అసలు నిజం! ఓ గొప్ప నిజం!

సోది సమాప్తం.

మరో సోది ప్రారంభం...

నేను టివి చూసేటప్పుడు మొదట మన జెమిని, మా, జీ తెలుగు చూస్తాను. వీటిలో సినిమాలకు సంబంధించిన కార్యక్రమాలు వస్తే చూస్తాను. లేకపోతే వెంటనే HBO, Star... ఇంగ్లీష్ సినిమా చానెళ్లు మీద పడతాను. వీటిలో కూడా పూర్తి ఏక్షన్ మూవీస్ వస్తేనే చూస్తాను. లేకపోతే మళ్లీ చేంజ్... ఈసారి దాడి సంగీతం చానెళ్లు మీద... అవి కూడా బోర్ కొడితే వార్తా చానెళ్లు. చూశారా మొదట చూడాల్సినవి చివర చూస్తున్నాను. అదీ టేలెంట్ అంటే! ఈవిధంగా వెళ్తున్న నేను ఒకసారి జెమిని మ్యూజిక్ దగ్గర ఆగాను.

అప్పుడు సమయం ఒంటిగంట ఐంది. ఒక వ్యక్తి ఎఱ్ఱ తేనీరు చొక్కా( టీ షర్ట్ ) వేసుకుని వచ్చాడు. వెనుక మసక మసకగా పిచ్చి పిచ్చిగా ఏదో డిజైన్ ఉంది. అప్పుడు ఆ ఏంకర్ " విషయమేమిటంటే " అన్న కార్యక్రమం ప్రారంభించాడు. " వాడు అలా చెప్పడమే మా ప్రాణానికి వచ్చిందన్నమాట! " అని తిట్టుకుంటున్నారా... అబ్బా దగ్గరకొచ్చేశాం! ఓ రెండు నిమషాలు ఆగి తిట్టుకోండి. వాడు చెప్పిన విషయమేంటంటే...

ఇంట్రడ్యూసింగ్ " న్యూమరాలజి "

" సంఖ్యాశాస్త్రాన్ని " పరిచయం చేస్తున్నాం....... ఏది గట్టిగా చప్పట్లు కొట్టండి. కొట్టారా...

గుడ్!

" 1,10,19,28... ఈ తేదీల్లో పుట్టినవాళ్లు ఎప్పుడూ నెం. 1 గా ఉండాలనుకుంటారట! అలా ఉండడానికి ప్రయత్నిస్తారట! కనీసం నెంబర్ వన్ గా ఉండాలని ఆలోచిస్తారట! ఈ తేదీల్లో ఓ విశేషం ఉంది. వాటిని కలిపితే ఒకటే వస్తుంది. ఉదా: 1,9 కలిపితే 10. మళ్లీ ఆ " 1 " ని " 0 "ని కలిపితే 1 వస్తుంది కదా! అలా అన్నమాట. మిగతావి కూడా అంతే! "

చూశారా ఎంత మంచి విషయం చెప్పానో! ఇప్పుడు నన్ను అందరు పొగడండి. " విషయం తెలిసిపోయిన తరువాత ఇంకెందుకు పొగుడుతాం! కావాలంటే తిడతాం గాని... " అంటారా! ఐతే మళ్లీ నేను ష్.. గప్ చుప్!

ఈ శాస్త్రాలు ఎన్ని చెప్పినా పూర్తిగా మన గురించి చెప్పలేవు. మీరేమంటారు!

స్వీట్ రిలేషన్

ఆగస్ట్ 17 న మా అక్క( పెద్దనాన్న కూతురు ) శ్రీదేవి పుట్టిన రోజు. ఆ రోజు మరచిపోయాను. రేపు చెయ్యాలని అంతకు ముందురోజే చక్కగా అనుకుని యథావిధిగా మరచిపోయాను. తరువాత రోజు కాల్ చేసి " నిన్న నీ పుట్టినరోజు అనుకుంటాను. " అన్నాను.


" ఆ ! నువు చేస్తే నాలుగు దులుపేద్దాం అనుకున్నాను. " అని " ఎందుకు చెయ్యలేదు. " తిరిగి అడిగింది.

" గుర్తు రాలేదే! మొన్న సాయంత్రం అనుకున్నాను... నీకు చెయ్యాలని. కాని మరచిపోయాను. "

తను తిట్టడం మరచిపోయి " పోనీలే ఈరోజైనా చేసావు. " అని ఊరుకుంది.

" బర్త్ డే ఎలా జరిగింది " అడిగాను.

" రేపు చెయ్యు నాన! చెప్తాను. ఇంట్లో చుట్టాలున్నారు. "

నాకు విషయం అర్థమై " సరే సరే! రేపు చేస్తాను. " అన్నాను. సీక్రెట్స్ ఏమైనా చెప్పాల్సి వస్తే ఎవరూ లేనప్పుడు చెప్తుందనమాట. దానికి అర్థమై నవ్వింది. " ఎప్పుడు చెయ్యాలి " అన్నాను.

" 11-30 టైమ్ లో చెయ్యు "

" సరే " అని పెట్టేసాను.

మాకు అక్కాచెల్లెళ్ళు లేరు. వాళ్లకి( మా పెద్దనాన్న కు ఇద్దరు అమ్మాయిలు ) అన్నదమ్ములు లేరు. ఆవిధంగా మేము చిన్నప్పటినుండి సన్నిహితంగా ఉండేవాళ్లం. మా చిన్న అక్క కన్నా ఈ అక్కతో నేణు ఇంకా ఎక్కువ క్లోజ్ దీనితో మాట్లాడుతున్న ప్రతీసారీ.... నాకు ఒక అక్క ఉంటే బాగుండేది అని అనిపిస్తుంది.

పేరుకి అక్క గాని నాకు ప్రెండే! మా మాటలు ఎప్పుడూ తిన్నగా ఉండవు. నోటికి ఏం వస్తే అవే వాగేస్తాం. మీకో ఇంకో సంగతి చెప్పనా... తనది ప్రేమ వివాహం. ఆ కథంతా నాకు చెప్పింది. నేను టెంత్ సెలవులకు వెళ్లినప్పుడు చెప్పింది. ఆ కథని మీకు తరువాత చెప్తాను( నాకు ఓపిక ఉంటే ). ప్రేమను పెళ్లి వరకూ తీసుకురావడానికి చాలా కష్టపడాలి. కాని మా అక్క పది శాతం కూడా కష్టపడలేదు. అంత సులభంగా పెళ్లి జరిగింది. దీనికి ముఖ్యంగా రెండు కారణలను చెప్పుకోవాలి. ఒకటి... అబ్బాయి వాళ్లు మా కేస్టే! ఇక్కడే అరవై శాతం సమస్య తీరిపోయింది. మిగతా నలఫై శాతం ఐనా కష్టపడాలి కదా! ఊహు... లేదు. దీనికి కలిసొచ్చిన మరో అంశం... మా అక్క వాళ్ల తాతగారు( అమ్మవాళ్ల నాన్న ) " అందవరపు " వాళ్లు. సదరు మా బావగారు రఘు కూడా " అందవరపు " వాళ్లే! మా బావగారు మా అక్కవాళ్ల మావయ్యతో మాట్లాడి మా పెద్దనాన్నను ఒప్పించారు. అలా సులభంగా జరిగిపోయింది.

మా అక్క ఐతే ఇప్పటకీ " మాది లవ్ మేరేజ్ కాదు. ఎరేంజెడ్ మేరేజ్ " అని వాదిస్తుంటుంది. నేను కూడా అలాగే వాదిస్తుంటాను... " లవ్ మేరేజే అని ". నా జీవితంలో ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకుని సంతోషంగా ఉన్న జంటని వీళ్లనే చూసాను. ఇప్పటివరకూ ఇంకెవరినీ చూడలేదు. మొన్ననే వేసవి కాలంలో డార్జీలింగ్, కచ్... అక్కడ దగ్గరలో ఉన్నవన్నీ స్నేహితులతో కలిసి కుటుంబ సమేతంగా చూసి వచ్చారు.

ఈ అక్క నాతో ఇంత క్లోజా... ఐనా దీని పెళ్లికి వెళ్లలేదు. ఎందుకంటే మేము ఇల్లు కట్టుకుని దిగినప్పుడు వీళ్లు రాలేదు. కారణాలు ఇక్కడ అనవసరం. మా నాన్నగారు మాత్రం చాలా బాధపడ్డారు. తరువాత మా ఇంటికి వచ్చారు ఐనా నాకు కోపం తగ్గక దీని పెళ్లికి వెళ్లలేదు. కొన్ని రోజుల తరువాత అన్నీ మామూలే!

మరో విచిత్రమైన సంగతేంటంటే.... నేను ఎమ్.బి.ఎ చేస్తున్న సమయంలో పెద్దగా దీనితో మాట్లాడలేదు. ఇంచుమించుగా సంవత్సరంకు పైగా మాట్లాడిన సంధర్భం లేదు. ఆ తరువాత పండుగ కి నేను వాళ్ల ఇంటికి వెళ్లినప్పుడు... " ఇదిగోరా నా కూతురు ! " అంటూ చంకలో ఉన్న పాపని చూపించింది. నాకా సంగతే గుర్తు లేదు. " దీనికో పాప పుట్టింది కదా! " అని అప్పుడు గుర్తొచ్చింది. ఆ టైమ్ లో ఇంటికెళ్లడమే ఐయ్యేది కాదు. ఇంటికెళ్లినా అందరి గురించి మాట్లాడడం చాలా తక్కువ. పాప పుట్టిన సంగతే గుర్తు లేదు, ఇంకా పాప పేరు నాకెలా తెలుస్తుంది. " పేరేంటే ! " అని అడిగాను. " గాయత్రి " అని చెప్పి తిట్టింది. మనం ఒక చెవి నుండి వినేసి ఇంకో చెవి నుండి వదిలేసాం.

ఇప్పుడుఅసలు విషయానికి వద్దాం. ఆ తరువాత రోజు 11-30 కి కాల్ చేసాను. తనే ఎత్తింది.

" హాయ్ డార్లింగ్! " అని పలకరించాను.

" హాయ్ ! " అంది.

" ఇప్పుడు చెప్పు ఎలా జరిగిందో ! "

" బావ, నేను గుడికి వెళ్దామని బయలుదేరాం. నాకు గిప్ట్ కొనడానికని జ్యుయెలరి షాప్ కి తీసుకెళ్లారు. అక్కడ ఇయర్ రింగ్స్, రింగ్ తెసుకున్నారు. "

" ఊ.... "

" పాపకి ఒంట్లో బాలేదు. హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్లాం. నాకు కూడా బాలేదు పన్ను నొప్పి. మరో డాక్టర్ దగ్గరకి వెళ్లాం. అప్పటికే గంటన్నర దాటింది. మరి గుడికెళ్లకుండా ఇంటికొచ్చేసాం. సాయంత్రం నేనొక్కదాన్నే గుడికి వెళ్లొచ్చేసాను. " అని ముగించింది.

" ఓస్ దీనికేనా! నేను ఇంకా పెద్ద రొమాన్స్ జరిగిపోయిందనుకున్నాను కదే! " వెంటనే అన్నాను.

దానికి కొంచెం నవ్వి " అంటే మరొకటి జరిగిందిరా.. బావ అర్థరాత్రి పన్నెండుకే విష్ చేసి సెల్ పోన్ గిప్ట్ ఇచ్చారు. " నేను ఇంకా సెల్ గురించి అడుగుదామనుకునేలోపలే " నేను దాన్ని తిరిగి ఇచ్చేసాను. " అంది.

" ఏం ! సెల్ నచ్చదా! "

" దాన్ని చూడగానే భయమేసిందిరా! ఇచ్చేసాను." అంది అమాయకంగా.

" భయమెందుకే ! "

" అది కాదు నాన! నామీద దీవేస్తే నువ్వు పోన్ చేస్తావు. అలాగే అందరూ చేస్తారు. ఇప్పుడైతే బావతో మాట్లాడి నాతో మాట్లాడుతున్నారు. అదే నాకు సెల్ ఉంటే అన్నీ నాకే చెప్తారు. అందరూ నాతోనే మాట్లాడతారు. నాకే బావతో చెప్పేయమటారు. నాకు అలా నచ్చదు. నాకు చేసినవాళ్లు బావతో కూడా మాట్లాడాలి. బావతో చెప్పాకే నాకు చెప్పాలి. అలా ఐతే నాకిష్టం. " అంది. దానితో ఏం అనలేదు కాని మనసులో మెచ్చుకున్నాను.

" మరి నువ్వేం చేస్తావు బావ బర్త్ డేకి. " అని అడిగాను.

" నేనేం చేస్తాను ఓ షర్ట్ కొంటాను. అంతే! " అని " ఏం చెయ్యాలో నువ్వు చెప్పు " అంది.

" మగవాళ్లకి ఏముంటాయ్..... " ఇంకా చెప్తుండగానే

" డి.ఎమ్. ఇచ్చాను. అది ఎప్పుడు ఉంటుందనుకో ! "అంది.

" డి.ఎమ్ " అంటే...

" డెయిరీ మిల్క్ "

" ఇంకేం డి.ఎమ్. ఇచ్చేసి ఐ లవ్ యు చెప్పేయడమే! సోరీ డి.ఎమ్. ఇచ్చేసి హేపీ బర్త్ డే చెప్పేయడమే ! "

తను నవ్వేసి " డి.ఎమ్. ఎప్పుడూ ఉంటుందిరా. ఒకసారి మాత్రం ఫైవ్ స్టార్ కొన్నాను. ఆరోజు బావకు, నాకు తగువు ఐంది. అప్పటినుండి నేను గాని బావ గాని ఫైవ్ స్టార్ ని ఒక్కసారి కూడా కొనలేదు. "

" నాకా డి.ఎమ్. నచ్చదు. "

" హే.... ఏంటిరా ! "

" ఔనే నాకస్సలు నచ్చదు. " అన్నాను.

" నీకు నాకు పడనిది ఇదొక్కటే అన్నమాట. "

" ఆ..."

" బావకి నాకు పడింది ఇదొక్కటే ! " అని సరదాగా అంది.

" సరే! ఈసారి పోన్ చెయ్యు " అన్నాను కాల్ కట్ చేసేముందు.

" పోరా... " అంది అవసరం లేనట్లుగా!

" రాక్షసి " అన్నాను కోపంగా! వెంటనే " సరే బాయ్! " అన్నాను.

తను " బాయ్ " అంది. నేను పెట్టేసాను.



బావగారిపై తన అభిమానం స్వీట్ కదా!

Indian citizen be alert and save our Country!!

U CAN MAKE A HUGE DIFFERENCE TO THE INDIAN ECONOMY BY FOLLOWING FEW SIMPLE STEPS.




Please spare a couple of minutes here... for the sake of India ... our country.



I got this article from one of my friend, but it's true, I can see this from day to day life,



Small example,

Before 5 months 1 ?US $ = IND Rs 38


After 5 months. Now it is 1 US $ = IND Rs 53



Do you think US Economy is booming? No, but Indian Economy is Going Down.



Our Economy is in u'r hands



INDIAN economy is in a crisis. Our country like many other ASIAN countries is undergoing a severe economic crunch. Many INDIAN industries are closing down. The INDIAN economy is in a crisis and if we do not take proper steps to control those, we will be in a critical situation.



More than 30000 crore rupees of foreign exchange are being siphoned out of our country on products such as cosmetics, snacks, tea, beverages... .. .. etc which are grown, produced and consumed here.



A cold drink that costs only 70 / 80 paisa to produce is sold for NINE rupees, and a major chunk of profits from these are sent abroad. This is a serious drain on INDIAN economy.



We have nothing against Multinational companies, but to protect our own interests we request everybody to use INDIAN products only for next two years. With the rise in petrol prices, if we do not do this, the rupee will devalue further and we will end up paying much more for the same products in the near future.



What you can do about it?






1. Buy only products manufactured by WHOLLY INDIAN COMPANIES.


2. ENROLL as many people as possible for this cause.



Each individual should become a leader for this awareness.



This is the only way to save our country from severe economic crisis. You don't need to give-up your lifestyle. You just need to choose an alternate product.



All categories of products are available from WHOLLY INDIAN COMPANIES.



? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? LIST OF PRODUCTS



COLD DRINKS:



USE: - LEMON JUICE, FRESH FRUIT JUICES, CHILLED LASSI (SWEET OR SOUR), BUTTER MILK, COCONUT WATER, JALJEERA, ENERJEE, and MASALA MILK...



INSTEAD OF: -


COCA COLA(make this one in india first), PEPSI, LIMCA, MIRINDA, SPRITE




BATHING SOAP:

USE - CINTHOL & OTHER GODREJ BRANDS, SANTOOR, WIPRO SHIKAKAI, MYSORE SANDAL, MARGO, NEEM, EVITA, MEDIMIX, GANGA , NIRMA BATH & CHANDRIKA



INSTEAD OF - LUX, LIFEBOY, REXONA, LIRIL, DOVE, PEARS, HAMAM, LESANCY, CAMAY, PALMOLIVE





TOOTH PASTE: - , PRUD


USE - NEEM, BABOOL, PROMISE, VICO VAJRADANTIENT, DABUR PRODUCTS, MISWAK



INSTEAD OF - COLGATE, CLOSE UP, PEPSODENT, CIBACA, FORHANS, MENTADENT.






TOOTH BRUSH: -


USE - GODREJ, EMANI



INSTEAD OF - PALMOLIVE, OLD SPICE, GILLETE





BLADE:-

USE - SUPERMAX, TOPAZ, LAZER, ASHOKA



INSTEAD OF - SEVEN-O -CLOCK, 365, GILLETTE





TALCUM POWDER:

USE - SANTOOR, GOKUL, CINTHOL, WIPRO BABY POWDER, BOROPLUS



INSTEAD OF - PONDS, OLD SPICE, JOHNSON BABY POWDER, SHOWER TO SHOWER






MILK POWDER :

USE - INDIANA, AMUL, AMULYA



INSTEAD OF - ANIKSPRAY, MILKANA, EVERYDAY MILK, MILKMAID.





SHAMPOO :

USE - LAKME, NIRMA, VELVET

?


INSTEAD OF - HALO, ALL CLEAR, NYLE, SUNSILK, HEAD AND SHOULDERS, PANTENE



MOBILE CONNECTIONS :

USE - BSNL, AIRTEL

?


INSTEAD OF - HUTCH



Every INDIAN product you buy makes a big difference. It saves INDIA . Let us take a firm decision today.



BUY INDIAN TO BE INDIAN we are not against of foreign products.



WE ARE NOT ANTI-MULTINATIONAL.



WE ARE TRYING TO SAVE OUR NATION. EVERY DAY IS A STRUGGLE FOR A REAL FREEDOM.



WE ACHIEVED OUR INDEPENDENCE AFTER LOSING MANY LIVES.



THEY DIED PAINFULLY TO ENSURE THAT WE LIVE PEACEFULLY. THE CURRENT TREND IS VERY THREATENING.



MULTINATIONALS CALL IT GLOBALISATION OF INDIAN ECONOMY. FOR INDIANS LIKE YOU AND ME IT IS RECOLONISATION OF INDIA ...



THE COLONIST'S LEFT INDIA THEN. BUT THIS TIME THEY WILL MAKE SURE THEY DON'T MAKE ANY MISTAKES.



WHO WOULD LIKE TO LET A" GOOSE THAT LAYS GOLDEN EGGS" SLIP AWAY.





PLEASE REMEMBER: POLITICAL FREEDOM IS USELESS WITHOUT ECONOMIC INDEPENDENCE ..



RUSSIA , S.KOREA , MEXICO ..........THE LIST IS VERY LONG!!

LET US LEARN FROM THEIR EXPERIENCE AND FROM OUR HISTORY.



LET US DO THE DUTY OF EVERY TRUE INDIAN.



FINALLY: IT'S OBVIOUS THAT U CAN'T GIVE UP ALL OF THE ITEMS MENTIONED ABOVE,



SO GIVE UP ATLEAST ONE ITEM TO FOR THE SAKE OF OUR COUNTRY.



We would be sending useless forwards to our friends daily.


Instead please forward this mail to all your friends to create awareness


AND ONE MORE THING IS...

"WRITTEN RUPEE NOTE IS A LOSS OF 2000 CRORES PER YEAR FOR INDIAN GOVT .PLZ DONT WRITE IN RUPEE NOTE SAVE GOVT.THIS SMS SEND TO ALL UR CONTACT"


గమనిక : ఈ ఈమెయిల్ నిన్న వచ్చింది. ఎంతమందికి పంపించగలిగితే అంతమందికి పంపించు అన్న శీర్షికతో! చక్కగా బ్లాగు స్నేహితులతో పంచుకుంటే బాగుంటుంది కదా అని పెట్టేసాను.

గోవింద హరి గోవింద... గోవిందా సిరి గోవింద

గోవింద హరి గోవింద... గోవిందా సిరి గోవింద


మహిమల మఱ్ఱాకు తెప్పపై తేలేటి.. గోవిందా హరి గోవింద

ఏడేడు లోకాల నేలేటి కోనేటి.. గోవిందా సిరి గోవింద

వైఖుంఠమే వదిలి వచ్చావు వరహాల.. గోవిందా హరి గోవింద

పుట్టలోన దాగి పాలు తాగిన పుడమి.. గోవిందా సిరి గోవింద

వకుల పర్ణశాల వర్ణాల వర్ధిల్లు.. గోవిందా హరి గోవింద

అలమేలు మంగమ్మ అందాల గంధాల.. గోవిందా సిరి గోవింద

గోవింద హరి గోవింద... గోవిందా సిరి గోవింద " 2 "

నింగి నేల కలిసి సిరుల నిత్య కల్యాణాల.. గోవిందా హరి గోవింద

ఆనంద నిలయాన ఆనందమందించు.. గోవిందా సిరి గోవింద

గోవిందా........ గోవింద.

అడగడుగు దండాల అల వడ్డి కాసుల.. గోవిందా హరి గోవింద

ఆపద మొక్కుల అందరిని దరిచేర్చు.. గోవిందా సిరి గోవింద

వేంకటేశా........... శ్రీ వేంకటేశా నీవంటి దైవం లేదు.. గోవిందా హరి గోవింద

బ్రహ్మాండమంతటా వేంకటాద్రి వెలుగు.. గోవిందా సిరి గోవింద

గోవింద హరి గోవింద... గోవిందా సిరి గోవింద

ఝుమ్మంది నాదం చిత్రంలోని ఓ మంచి పాట. దీనితో పాటు పెళ్లి పాట, లాలి పాట, సంక్రాంతి పాట కూడా నాకు బాగా నచ్చాయి. ఈ సినిమా తరువాత మరో మూడు సినిమాలు వచ్చాయి కాని నేను ఇంకా ఇవే వింటున్నాను.

ఈ పాట నాకు బాగా నచ్చిన పాట. చిన్న చిన్న పదాలతో ఎంత అందంగా ఉంది కదా! శ్రీనివాసుడిని స్మరించుకోవడమే ఒక అందమైన అనుభవం. అటువంటిది ఇంత చక్కని పాటను మన మధుర గాయకుడు " బాలు " గారు పాడాక చెప్పేదేముంటుంది!

కొన్ని రోజుల క్రితం ఆఫీస్ నుంచి త్వరగా వచ్చేసాను. రోడ్ మీద నిల్చొని ఏం చెయ్యాలి అని ఆలోచిస్తున్నాను.

నిజానికి ఎప్పుడు ఖాళీ దొరుకుతుందా అని చూస్తుంటాను. పుస్తకాలు చదువుకోవచ్చని... కాని రూమ్ కి వెళ్లాలనిపించట్లేదు. అక్కడ చదవవలసిన చాలా ఉన్నాయి. కోతి కొమ్మచ్చి, " కొమ్మనాపల్లి " పడిలేచే కడలి తరంగం, శ్రీ పాద సుబ్రహ్మణ్య శాస్త్రి గారి కథ ఒకటి ఉంది(ఈ పుస్తకం లైబ్రెరీ నుండి తెచ్చుకున్నది). ఇంకా రామాయణం కూడా చదువుతున్నాను. బాలకాండ చదివేసాను. ఇంకా ఆరు కాండాలు ఉన్నాయి.

అలాగని గ్రంధాలయం కి వెళ్లాలని అనిపించట్లేదు. అక్కడ కొమ్మనాపల్లి రచనలు లేవు. మిగతావారివి నాకు పెద్దగా ఎక్కవు. ఏం చేద్దాం అనుకుంటుంటే కనిపించిందో ఓ పెద్ద బస్సు. డాన్స్ చెయ్యాలనిపించింది. కాని చూసినవాళ్లకి పిచ్చి ఎక్కుతుతందని.... వాళ్లకోసం రిస్క్ తీసుకోలేదు. కనిపించిన బస్సు ఏదంటే... విశాలాంధ్ర వారి " సంచార పుస్తకాలయం ". వెంటనే దూరిపోయాను.

నేను ఏ బుక్ షాప్ కి వెళ్లినా మొదట చూసేది నవలలు, తరువాత వ్యక్తిత్వ వికాస పుస్తకాలు ఆ తరువాత మిగతావన్ని ఓ రౌండేసి చూస్తాను. ఇప్పుడు అలాగే వెళ్లాను. వికాస పుస్తకాల దగ్గర ఆగిపోయాను. ఓ రెండు మూడు కొనేయాలనిపించింది. పర్స్ తీసి చూస్తే రూ. 70/- ఉన్నాయి. చాలా ఎక్కువ కదా! వెంటనే " రేపు ఉంటుందా.. " అని వాడిని అడిగాను. " ఊ.. " అన్నాడు. మరి ATM కి వెళ్లకుండా ఆ 70/- లోనే 30/- తో " ఎంకి పాటలు " కొన్నాను. మనం కొనకుండానా... చెప్పండి.

తరువాత రోజు వెళ్లి " The Man Who Sold His Ferrari " తెలుగు అనువాదం కొన్నాను. ఇంకా " నాహం కర్తా, హరిః కర్తా " కొనేసాను. కేవలం రెండు అనుభవాల కోసమే కొన్నాను. అప్పుడు స్వాతి లో " సర్వ సంభవాం " పేరిట వచ్చినప్పుడు మొత్తం చదివాను. ఐనా కొన్నాను. చిత్రమైన విషయమేంటంటే... ఆ ముందురోజే మా అమ్మ, నాన్న స్వామి వారికి సేవ చెయ్యడానికి తిరుమల వెళ్లారు. వారం అక్కడే ఉంటారు. ఇంకా విచిత్రమైన విషయమేంటంటే వాళ్లు అక్కడ ఉన్నప్పుడే చదివేయాలనుకున్నాను... చదివేసాను.

గోవింద హరి గోవింద... గోవిందా సిరి గోవింద.....

ఈ పుస్తకం చదువుతున్నంతసేపు ఒళ్లు పులకిస్తూనే ఉంది. కొన్ని చోట్ల కంట తడి పెట్టుకున్నాను. కొన్నిసార్లు విపరీతమైన ఆశ్చర్యం... మరి కొన్నిసార్లు ఏదో తన్మయత్వం. ఇంకా ఆ పుస్తక రచయిత లాగా మనం కూడా స్వామికి దగ్గర ఐపోతే ఎంత బావుణ్ణో అనిపించింది.

నేను కేవలం " పాలాభిషేకం ", " కాసుల హారం " ఈ రెండింటికోసమే కొన్నాను. పాలాభిషేకం మొదట చదవాలనుకున్నాను. కాని అది " నేరస్థుడెవరు " అన్న పేరుతో ఉండడం వల్ల అన్నీ తిరగేసి... అది దొరకక మళ్లీ మొదటి నుండి చదివాను. నిజానికి పాలాభిషేకానికి ఎక్కువ స్పందించి కాసుల హారం కి తక్కువ స్పందిస్తాను అని అనుకున్నాను. కాని దానికి విరుద్ధంగా జరిగింది. కాసుల హారం చదువుతున్నంతసేపు నా కళ్లు తడి అవుతూనే ఉన్నాయి. మధ్యలో రెండు పేజీలు మసకగానే చదివాను. ఇంచుమించుగా ఓ ఏడు ఎనిమిదిదిసార్లు నా కళ్లు తుడుచుకుని ఉంటాను. అది పూర్తయ్యేసరికి ముక్కు నుండి చక్కగా కారుతుంది.

కాసుల హారం గురించి క్లుప్తంగా... కేరళలోని ఓ నిరుపేద భక్తుడికి స్వామి వారు కలలోకి వచ్చి " నాకొక కాసుల హారం చేయించరా.. " అని అడుగుతాడు. అతను చూద్దాంలే అని అనుకుంటాడు. తరువాత రోజు మళ్లీ కలలోకి వస్తే... ఇంట్లోవాళ్లతో చర్చించి ఓ రాగి కాసుల హారం చేయిద్దాం అనుకుంటారు. కాని స్వామివారు మళ్లీ కలలోకి వచ్చి బంగారం ది కావాలంటారు. అప్పటినుంచి ఇంట్లో ఉన్నవారందరూ పిల్లలతో సహా మొత్తం ఇరవైమంది రోజుకు ఒకపూట తిని ఒకపూట పస్తు ఉండి, అందరూ ఏవో పనులు చేస్తుంటే... ఆరు నెలలకు రెండు కాసులు చేయించగలుగుతారు. ఇంకా 106 చేయించాలి. నేను " సర్వేశ్వరా... " అనుకున్నాను. క్షణంలోనే నవ్వు వచ్చింది. వేంకటరమణ మూర్తి గురించి చదువుతూ ఈశ్వరుడుని తలచుకోవడం... అంతలోనే " ఇద్దరికీ బేధం లేదు కదా! " అనుకున్నాను.



మహిమల మఱ్ఱాకు తెప్పపై తేలేటి.. గోవిందా హరి గోవింద.

ఏడేడు లోకాల నేలేటి కోనేటి.. గోవిందా సిరి గోవింద....



తరువాత వాళ్ల పరిస్థితి కాస్త మెరుగుపడి... మొత్తానికి 16 సంవత్సరాలకి పూర్తిగా కాసుల హారం చేయించగలుగుతారు. అప్పుడు శ్రీవారు మళ్లీ కలలోకి వచ్చి కుటుంబ సమేతంగా వచ్చి " హారంతో నన్ను చూసుకోండి. " అని చెప్పారు. అంతే కాకుండా పలానా వ్యక్తిని కలిస్తే మీ పని అవుతుందని కలలోనే ఒకరిని చూపించారు. వీళ్లంతా తిరుమల చేరుకుని ప్రసాద్ గారికి మాట్లాడుతుండగా.. ఆ భక్తుడికి కలలో కనిపించిన వ్యక్తి గుర్తొచ్చి... ప్రసాద్ గారి చెయ్యి పట్టుకుని ఊపేస్తూ " మీరే మీరే... స్వామివారు మిమ్మల్నే చూపించారు " ఆనందంతో చెప్తుంటే ప్రసాద్ గారి కళ్లవెంట ఆనంద భాష్పాలు! ఎంత అదృష్టం కదండి. తరువాత ప్రసాద్ గారే అన్నీ చూసుకున్నారు. ఇప్పుడు కూడా నాకళ్లు చెమ్మగిల్లాయి.

]

వైఖుంఠమే వదిలి వచ్చావు వరహాల.. గోవిందా హరి గోవింద


పుట్టలోన దాగి పాలు తాగిన పుడమి.. గోవిందా సిరి గోవింద....



పాలాభిషేకం గురించి క్లుప్తంగా... ప్రతి శుక్రవారం స్వామివారికి పాలాభిషేకం జరుగుతుంది. ఆరోజు కూడా ప్రసాద్ గారు, ఆయన భార్య గోపిక గారు, మరికొంత మంది భక్తులు కూర్చొన్నారు. అభిషేకం ప్రారంభించకుండా అర్చకులు, ఆలయ సిబ్బంది అటూ ఇటూ తిరుగుతూ గంగాళాలు మారుస్తున్నారు. ప్రసాద్ గారు అడిగినా విషయం మాత్రం చెప్పలేదు. మొత్తం అభిషేకం పూర్తి ఐయ్యాక బైటకువచ్చి ప్రసాద్ గారు అడిగారు. స్వామివారికి తెచ్చిన పాలు విరిగిపోయాయండి అని చెప్పారు. వెంటనే డైరీకి ఫోన్ చేసి మళ్లీ తెప్పించాం. అవి కూడా విరిగిపోయాయి. అన్నారు. "డైరీలో బాగానే ఉన్నాయి. ఆలయంలోకి వచ్చేసరికి విరిగిపోయాయి" అని చెప్పారు. అలాగే భక్తులు తెచ్చినవి కూడా ఆలయంలోకి తీసుకురాగానే విరిగిపోయాయి అని చెప్పారు. ప్రసాద్ గారికి కోపం వచ్చి డైరీ వాడిని డిస్మిస్ చేసేసారు. అప్పుడు అక్కడకి గోపిక గారు ఏడుస్తూ వచ్చారు. "స్వామి అభిషేకానికని కొన్న పాలు ఇంట్లోనే మరచిపోయానండి." అంటూ కన్నీరు కారుస్తున్నారు. అక్కడే ఉన్న సిబ్బంది " మీరు అభిషేకానికే కొన్నారా... మీ పాలతోనే అభిషేకం చేసామండి " అని చెప్పారు. అంతే విషయం అర్థమైపోయింది. ఆవిడ ఆనందంగా శ్రీవారిని దర్శించుకోవడానికి పరుగెడుతూ వెళ్లిపోయారు. అసలు విషయం ఏంటంటే వీళ్లు పాలాభిషేకం చేయించాలని ఎప్పుడో మొక్కుకున్నారు. కాని రోజూ మరచిపోతున్నారు. అందుకే స్వామివారే పాలను తెప్పించుకున్నారు. విచిత్రమైన విషయం ఏంటంటే.... ఒకే డైరీ నుండి వచ్చిన పాలు వీళ్లవి కాకుండా మిగతావన్ని ఎందుకు విరిగిపోయాయి. దీనికి సమాధానం ఎవరు చెప్పగలరు.

గోవింద హరి గోవింద... గోవిందా సిరి గోవింద.....



మా అమ్మ, నాన్న ఇంకా తిరుమలలోనే ఉన్నారు. ఈరోజు మధ్యాహ్నం శ్రీవారి దర్శనం చేసుకుని సాయంత్రం ఎనిమిది గంటల ట్రైన్ కి బయలుదేరుతున్నారు. వాళ్లు తిరుమలలో ఉండగానే పోస్ట్ కూడా పెట్టాలనుకున్నాను. పెట్టేసాను. గత నెలరోజులుగా ఏ పోస్ట్ పెట్టాలి అని ఆలోచిస్తూనే ఉన్నాను. చిత్రం... నిన్న ప్రారంభించి ఈరోజు పోస్ట్ పెట్టేసాను. ఎలా సాధ్యమైంది... అందుకే " నాహం కర్తా, హరిః కర్తా " అన్నారు. నా అభిప్రాయం అదే!

వకుల పర్ణశాల వర్ణాల వర్ధిల్లు.. గోవిందా హరి గోవింద


అలమేలు మంగమ్మ అందాల గంధాల.. గోవిందా సిరి గోవింద

గోవింద హరి గోవింద... గోవిందా సిరి గోవింద

బంగారు వాన

నిజంగానే అందమైన వాన. నా జీవితంలో ఎప్పటికీ మరచిపోలేని వాన.

మా అమ్మవాళ్లు ముగ్గురు. మా అమ్మ పెద్ద. ఇద్దరు పిన్నిలు. పెద్ద పిన్ని పేరు " ఉమ ". రెండో పిన్ని పేరు " సావిత్రి ". ఇంట్లో అందరూ " సాయి " అనే పిలుస్తారు. మేము " సాయి పిన్ని " అని పిలుస్తాం. మా ఇద్దరు పిన్నిలు కలిసి బంగారం గాజులు మా ఊళ్ళోనే చేయించుకున్నారు. అవి తెమ్మని ఫోన్ చేస్తే బయలుదేరానన్నమాట. మా ఉమా పిన్నివాళ్లు చిక్కోలు ( శ్రీకాకుళం పాత పేరు )లో ఉంటున్నారు. అక్కడికి బయలుదేరాను. ఈ ప్రయాణం నేను డిగ్రీ సెకండ్ ఇయర్ చదువుతున్నప్పుడు జరిగింది.

ఉదయం టిఫిన్ చేసి... గాజులను రహస్య జేబు( సీక్రెట్ పాకెట్ )లో పెట్టుకుని పదిన్నరకి మెయిన్ రోడ్ మీదకి చేరుకున్నాను. ఐదు నిమషాల్లోనే express( దీన్ని తెలుగులో టైప్ చేస్తుంటే వచ్చి చావట్లేదు ) వచ్చింది. ఎక్కి కిటికీ పక్క సీట్ లో కూర్చున్నాను. అప్పటికి వర్షం లేదు.

పావుగంటలో బైపాస్ దాటి NH - 5 పైకి చేరుకున్నాం. మరో ఐదు నిమషాలు గడిచాక తొలకరి పారంభమైంది. " అబ్బా! ఇప్పుడే పడాలా... " అంటూ విసుక్కున్నాను. వెంటనే " ఇప్పుడే పడనీ! దిగినప్పుడు పడకపోతే చాలు. " అని దేవుడికి దండం కూడా పెట్టుకున్నాను.పడ్డాక చేసేదేం లేదు కాబట్టి చూడడం ప్రారంభించాను. నాకు తడవడమే కాదు.. చూడడం కూడా ఇష్టమే!

జల్లుగా మొదలైన వాన మదిలోన ఆలోచనలను చెరిపేసి... వానగా మారి మనసంతా ఆక్రమించేసింది. నా మనసేమో నన్ను ఒంటరిగా వదిలి చినుకులతో కలిసి చిందులు వేస్తోంది.

నా మనసును అలా వదిలేసి.. బస్సులో ఉన్న మిగతా ప్రయాణికులను చూసాను. ఎక్కువ మంది లేరు. ఓ పదిహేనుమంది దాకా ఉన్నారేమో! " ఈ వర్షంతో మాకేం సంబంధం లేదు " అన్నట్లుగా అద్దాలన్నీ మూసేసుకున్నారు. " చి.. దున్నపోతులు. వర్షాన్ని ఎంజాయ్ చెయ్యట్లేదు. వేస్ట్... " అని తిట్టుకున్నాను. అప్పుడు తిట్టిన తిట్లు గుర్తు రాక ఇప్పుడు తిట్టిన తిట్లు ఇవి... ఏమీ అనుకోకండి.

నేను మాత్రం అద్దాలను ముయ్యలేదు. రెండు గంటల ప్రయాణంలో ఒకే ఒక్కసారి మూసాను. మరీ ఎక్కువగా రావడంతో మూసాను. మళ్లీ వెంటనే తీసేసాను.

వర్షంలో తడుస్తున్న మొక్కలను, చెట్లను చూస్తుంటే భలే ముచ్చటేస్తుంది. అదే సమయంలో ఈర్ష్య కూడా! " ప్రతి వర్షం మాదే... " అనుకుని అవి ఎంజాయ్ చేస్తుంటే.. మనమేమో చూస్తూ ఊరుకోవడంతోనే సరిపోతుంది. అప్పుడప్పుడు " వాటిలాగే పుట్టాల్సింది " అని కూడా అనిపిస్తుంది.

ఇక వర్షం వెలిసాక... నిర్మలంగా కనిపించే ఆకాశంలో ప్రతీది ఎంతో సహజంగా, స్వచ్చంగా కనిపిస్తుంది. నాకైతే ఈ మొక్కలు, ఇంత పెద్ద చెట్లు.. " ఇప్పుడే పుట్టాయా " అనిపిస్తుంది.

మా డిగ్రీ ఫస్ట్ ఇయర్ అవగానే ఊరి మధ్యలో ఉన్న మా కాలేజీని ఊరు అవతలకి తీసుకెళ్లిపోయారు. పెద్ద తోటను కొనేసి అందులోనే కట్టేసారు. కాలేజి నిండా కొబ్బరి చెట్లు, మామిడి చెట్లే! మా యాజమాన్యం మా కాలేజ్ కి " గ్రీన్ కేంపస్ " అని పేరు పెట్టింది.

వర్షా కాలంలో మా కాలేజి నుండి వచ్చేటప్పుడు సైకిల్ ని నెమ్మదిగా తొక్కుతూ దారిలో ఉండే మొక్కలను పరిశీలిస్తూ వచ్చేవాడిని. ప్రతి మొక్క ముత్యాలను అద్దుకున్నట్లు చినుకులతో మెరిసిపోయేది. మనసుకి ఎంత ఆనందంగా ఉండేదో...

ఇక ఈ ప్రయాణంలో చిగురాకుల నుంచి కొమ్మల నుంచి జారే ప్రతి చినుకు ఓ స్వప్నం లా అనిపించేది. ఒక్కసారి ఆలోచించండి. ప్రతి చినుకు తన అస్థిత్వాన్ని కోల్పొయి... ఓ క్షణం పాటు... ఓ ఆకుకో, పువ్వుకో లేకపోతే మరో దానికి అందాన్నిస్తూ భువిలో ఐక్యమైపోవడం కలలా లేదు! అందుకే చినుకులు పడుతున్నాయి అనేకన్నా కలలు పడుతున్నయి అనడం నాకిష్టం.

మా ఊరు నుంచి చిక్కోలు వెళ్ళే దారిలో రెండు ప్లేసులు ఇష్టం. నేను బైక్ మీద వెళ్లేటప్పుడు ఈ రెండు స్థలాల్లోనా ఆగిన సందర్భాలున్నాయి. అందులో ఒకటి రోడ్ పక్కనే ఉన్న పెద్ద చెఱువు.. వర్షాకాలం కాబట్టి చెఱువులో నీళ్లు రోడ్ తో సమానంగా ఉన్నాయి. చిన్న కెరటాలు పరవళ్లు తొక్కుతూ అంచును తాకుతూ బైటకు వచ్చేవి. నాకైతే అవి రోడ్ తో సైయ్యాట ఆడుతున్నట్లు అనిపించింది. అక్కడే ఉండిపోవాలనిపించింది.

బస్సు ఆగలేదు. తప్పదు కదా! అనుకుని ముందుకు సాగుతున్నాను.

రెండో ప్లేస్ గురించి చెప్పే ముందు NH - 5 గురించి చెప్తాను వినండి. విశాలంగా ఉంటుంది. వన్ వే కాబట్టి ఎదురుగా ఏం రావు. డ్రైవ్ ని ఎంజాయ్ చెయ్యాలనుకుంటే ఈ రోడ్ బాగుంటుంది.

మొన్న సంక్రాంతికి మా మావయ్య, తమ్ముడు వైజాగ్ నుండి పలాస వరకూ కారులో కేవలం రెండుగంటల్లో వెళ్లారు. అదే బస్సులో ఐతే ఐదు గంటల జర్నీ. ఉదయం 7-30 కి బయలదేరినవాళ్లు 9-30 కి మా మావయ్య వాళ్ల అత్తవారింట్లో ఉన్నారు. కారు మావయ్య స్నేహితుడిది. మా మావయ్యకు కూడా ఇక్కడ కారు ఉందనుకోండి. మా కుటుంబాల్లో కారు కలిగిన ఏకైక వ్యక్తి. ఈ మావయ్య గురించి తరువాత చెప్తాను.

ఇప్పుడు రెండో ప్లేస్ గురించి చెప్తాను వినండి. వర్షం.. విశాలంగా ఉన్న రోడ్.... రోడ్ కి ఎడమ వైపున ఓ నలఫై, యాభై అడుగుల దూరంలో కొండ. కొండ వరకూ ఉన్న ప్రదేశమంతా పచ్చగా... రకరకాల ఆకారాలతో ఉన్న రాళ్లు... మధ్యలో నేను. లేకపోతే మిమ్మల్ని మీరు ఊహించుకోండి.



ఆకాశగంగ దూకావే పెంకితనంగా... ఆకాశగంగ

జల జల జడిగా తొలి అలజడిగా

తడబడు అడుగా నిలబడు సరిగా

నా తలపు ముడి వేస్తున్నా నిన్ను ఆపగా... " ఆకాశగంగ "




హలో! నేను పాడుతుంది వర్షం కోసమే... హీరోయిన్ కోసం కాదు. మీ సంగతి మాత్రం నాకు డౌటే!

పైది ఊహే.. కాని ఈ ఊహని నిజం చేసుకోవచ్చు.

నాకు వాన సినిమాలో బాగా ఇష్టమైన పాట ఇది.




మూతి ముడుచుకున్నది మువ్వంటి మైన

అరె మబ్బేల దిగనంది ముత్యాల వాన

మాట వరసకైనా తనకి చెప్పనంటూ... గీటుదాటకన్నా లెక్కచేయనంటూ....

ఆమె గారి చెయ్యి జారి మనసు గాని పారిపోయిందా ఏమైనా... రానందా రమ్మన్నా... " మూతి ముడుచుకున్నది "



ఈ సినిమా పాటలు వినేటప్పుడు మొదట ఇదే వింటాను. మళ్లీ చివర ఇదే వింటాను. కాని ఈ పాట సినిమాలో లేదు. ఆడియోలో మాత్రమే లభ్యం.

ఇక ఈ సినిమా నాకు నచ్చలేదు. నాయికానాయికిలను కలపలేదు. ఈ కథలో అమ్మాయి ప్రేమలో పడడానికి మంచి బేస్ ఉంది. అటువంటప్పుడు కలపాల్సిందే. కలపలేదు... పోయింది. వానను ఆధారంగా చేసుకుని వచ్చిన " వర్షం " మరీ చెత్త. నాకు అస్సలు నచ్చలేదు.

వానతో సూపర్ లవ్ స్టోరీస్ రాయొచ్చు. ఓ " గోదావరి ", ఓ " ఏ మాయ చేసావే " వీటికి మించిన రేంజ్ లో రాయొచ్చు. చూద్దాం ఎవరైనా రాస్తారేమో! సినిమా గోల ఇప్పుడు ఎందుకులే!

సాధారణంగా మనకి బస్సు ఎక్కిన అరగంటకే నిద్ర వచ్చేస్తుంది. లేకపోతే గంట తరువాతైనా వచ్చేస్తుంది. ఏదో ఒక టైమ్ లో రావల్సిందే! అటువంటిది ఈ ప్రయాణం మొత్తం మీద నాకు కనీసం నిద్ర మత్తు కూడా రాలేదు. వర్షం ఎంత మైమరిపించింది కదా! మొత్తం ప్రయాణంలో మూడు సార్లు నన్ను చినుకులు తాకాయి. మొదటసారి పలకరించినప్పుడు చల్లని పులకరింతతో ఒళ్లు ఝల్లుమంది. మరోసారి అల్లరిగా కవ్విస్తే.. ఇంకోసారి చిలిపిగా చక్కిలిగింతలు పెట్టాయి. ఇది నిజమేనండోయ్.. మొత్తం మూడు సార్లు బస్సులోనకి దూరి నన్ను మరిపించాయి... ప్రతీసారీ ఓ కొత్త భావం. ఆవిధంగా నేను ఎంజాయ్ చేస్తూ చిక్కోలు చేరుకున్నాను. నేను దిగేసరికి సగం సీట్ తడిసిపోయింది. ఎవరైనా తిట్టుకుంటారేమో అనుకున్నాను. " ఆ... తిట్టుకుంటే తిట్టుకున్నారులే వాళ్ల కర్మ. " అనుకుని దిగిపోయాను.

నేను దిగినప్పటికి కూడా వర్షం కుండపోతలా పడుతూనే ఉంది. వర్షం నాకు ఎంత ఇష్టమో వర్షాకాలం నాకు అంతగా నచ్చదు. ఎందుకంటే రోడ్లన్నీ బురదతో కనువిందుగా ఉంటాయి కాబట్టి. ఇక మీరు బ్రతికుండగానే నరకం చూడాలనుకుంటే మా ఊరి కూరగాయల మార్కెట్ కి వచ్చేయండి. ఫ్రీగా నరకం చూసేయొచ్చు. నాకు తెలిసి ప్రతీ ఊరిలోనా మార్కెట్ ఇలాగే ఉంటుందనుకుంటా!

" ఇప్పుడు ఇంటికి ఎలా వెళ్లాలో " అనుకుంటున్నాను. కాంప్లెక్స్ బైటకి రాగానే చిన్న సైజు స్విమ్మింగ్ ఫూల్ కనిపించింది. " దేవుడా... " అనుకున్నాను. వర్షం తగ్గే సూచనలు ఏమాత్రం కనిపించలేదు. ఇక తప్పదులే అనుకుని ఆ స్విమ్మింగ్ ఫూల్ దాటి రోడ్ మీదకు వచ్చాను. అదృష్టంకొద్దీ ఆటో వెంటనే దొరికింది. అక్కడ నుంచి మా చిన్నాన్న వాళ్ల షాప్ దగ్గర దిగాను.

క్షేమ సమాచారాలు తెలుసుకున్నాక.. మా చిన్నాన్న ఇంటికి ఫోన్ చేసి... మా చెల్లి కి గొడుగు పట్టుకుని రమ్మన్నారు. ఓ అరగంటలో మా చెల్లి వచ్చింది. గొడుగు పట్టుకుని ఇంటికి బయలుదేరాను. మధ్యలో ఓ టర్నింగ్ దగ్గర కాలువ నుంచి నీరు వస్తూ రోడ్ మొత్తం ఆక్రమించేసాయి. నల్లగా నిగనిగలాడుతున్నాయి అనుకోండి. అది దాటితే గాని వెళ్లలేం. " చి.. యాక్............. " అనుకుని అడుగు వేసాం. అది దాటాక ఎర్రగా మెరిసిపోతూ బురద నీరు కనిపించాయి. అందులోనే కాళ్లు కడుక్కుని... మెల్లగా ఇంటికి చేరుకున్నాను.

ఇంటికి చేరిన వెంటనే పిన్ని తవ్వాలు ఇచ్చింది. బట్టలు మొత్తం తడిసిపోయాయి. మార్చుకోమని చిన్నాన్న లుంగీ ఇచ్చింది. ఏక్చువల్ గా నేను లుంగీ కట్టను. కాని ఇలా విధి వక్రిస్తున్నప్పుడు... తప్పదు. ఆ తరువాత గాజులు తీసి పిన్నికి ఇచ్చేసాను. అదీ కథ.

ఇప్పుడు వానకి థాంక్స్ చెప్పాలా.. బంగారానికి థాంక్స్ చెప్పాలా!